AB bir Hristiyan klübü oldu. ABD ise ‘neo-con’lar sayesinde YMCA’ye ve Ku Klux Klan’a geri döndü.
Bu durumda ezilen ve sömürülen İslam alemi de karşı atağa geçti. Tutuculaşma tepkisi duygusallıktan yaygın siyasallığa kaymağa başladı. Afrika’dakiler gibi, hiç umlmadık ülkeler, şeriata kaydı.
Bu durumda siyasal ateizmin önemi çok artıyor.
Bu, hem Naziler’in faşist ateizminden, hem de reel sosyalistlerin ateist engizisyonundan farklı olarak, demokrasiyi koruma derdinde bir ateizm. Yani, saldırıdan çok, insani değerleri koruyucu bir savunma durumunda.
Dünyanın en kalabalık ateist kümesini oluşturan Avrupalılar, savaş olasılığı ortadan kalktığı için, bir ateist parti kurma gereğini duyumsamıyor. Oysa Avrupa Parlamentosu’nda Hristiyanlar nasıl bir grup ise, ateistler de bir grup olsa gerek. Bu konuda sosyalistlerin safında yer almaya hiç gerek yok.
Bugün dünya ateistlerinin zayıf yönü, bireysellikleri öne çıktığı için, küçük kümeler durumunda kalmaları. Bunun bir konfederasyon veya BM nezdinde bir alt kurum olarak toparlanması gerekli.
Bu iş de epeyi uzun süre alacak. Belki 30-35 yıl.
(22 Ekim 2006)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder